تاثیر برنامه های تصویرسازی ذهنی هدایت شده و تمرین منتخب هوازی بر بازتوانی افراد وابسته به مواد روان گردان

چکیده: مقدمه: اعتیاد به علت ماهیت پیشرونده اش در همه ابعاد زندگی، سلامتی افراد را به خطر انداخته و آثار سوء آن به وضوح بر سلامت افراد قابل مشاهده است. این مطالعه به منظور بررسی نقش برنامه های تصویرسازی ذهنی هدایت شده، تمرین منتخب هوازی و روش ترکیبی بر بازتوانی معتادان انجام گردید روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی میدانی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را 1500 نفر از زندانیان 30 تا 40 سال زندان شهید لاجوردی چناران تشکیل دادند. تعداد نمونه انتخاب شده 44 نفر بود. که بعد از تایید سلامت جسمانی و همگن شدن از نظر ویژگی های روانی و قابلیت تصویرسازی ذهنی با استفاده از پرسشنامه های سلامت روان(ghq) و تصویرسازی ذهنی(miq-r) به طور تصادفی به چهار گروه 11 نفره (گروه تصویرسازی، تمرین منتخب هوازی، ترکیبی و شاهد) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های هوازی، ترکیبی و تصویرسازی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه به مدت 60-50 دقیقه در تمرین ها شرکت کردند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، t گروه های وابسته، آزمون تعقیبی lsd و تحلیل واریانس یکطرفه با نرم افزار آماری spss (نسخه 16) با حداقل سطح معنی داری p=0/05 تحلیل شدند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که استفاده از هر سه نوع روش تمرینی باعث افزایش معنی داری بر سروتونین و دوپامین افراد وابسته به مواد روان گردان شد، قابل ذکر است که تفاوت معنی داری بین دو برنامه تمرینی هوازی و ترکیبی و همچنین هوازی و تصویرسازی بر سطوح سرمی دوپامین و سروتونین افراد وابسته به مواد مخدر وجود نداشت (p> 0/05). ولی تفاوت مشاهده شده بین دو گروه ترکیبی و تصویرسازی از نظر آماری معنی دار بود (p> 0/05). نتیجه گیری: ورزش احتمالا از طریق عامل رشد نروتروفیک و همچنین افزایش آنتی اکسیدان ها و از طرفی تصویرسازی ذهنی با ایجاد ذهنیتی سالم و مثبت از خود در فرد و با فعال کردن بخش های مختلف مغز می توانند سبب افزایش میزان ترشحات دوپامین و سروتونین در فرد شده و به طور کلی باعث بهبود سلامت در افراد وابسته به مواد روان گردان شوند.